Asbest is een verzamelnaam voor een aantal mineralen dat is opgebouwd uit microscopisch kleine vezels. Asbest is vaak gebruikt als bouwmateriaal in gebouwen en woningen om zijn goede eigenschappen: het is sterk, slijtvast, isolerend en bestand tegen logen, zuren en hoge temperaturen. Vanaf 1994 is het niet meer toegestaan om asbesthoudende materialen te gebruiken. In het verleden zijn ook in onze woningen asbesthoudende materialen toegepast. 

Er bestaan twee soorten asbest:

Hechtgebonden asbest
Asbestmaterialen waarin de vezels stevig in het materiaal verankerd zitten, noemen we hechtgebonden. Voorbeelden van hechtgebonden asbest zijn asbestcement golfplaten en asbestcement vlakke platen. Hechtgebonden asbest geeft geen directe gezondheidsrisico’s, zolang het onbeschadigd is.
Niet-hechtgebonden asbest
In niet-hechtgebonden asbest kunnen vezels gemakkelijk vrijkomen. Niet-hechtgebonden asbest komt voor als spuitasbest; gespoten op leidingen, plafonds en staalconstructies.

Kijk ook op Meer informatie over asbest – Rijksoverheid

Terug naar overzicht